ANTI-NWO HELLAS: GIOLVAS GAS 1957 H ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΕΤΟΣ 1957

Η εφεύρεσις συνίσταται εις την παραγωγή αερίου (Γκιόλβα-Γκάζ-GG) δια χρησιμοποιήσεως ως πρώτης ύλης ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΣ και της εφαρμογής ειδικής μεθόδου παραγωγής, συνισταμένης εις την δι'αποστάξεως μετατροπήν της στερεάς ύλης είς υγροποιημένην τοιαύτην και την εν συνέχεια αεριοποιήσιν αυτής._

Το αέριον "Γκιόλβα-Γκάζ-GG", δι' ειδικών συσκευών διοχετευόμενων, χρησιμοποιείται ως καύσιμος ύλη πάσης χρήσεως, ήτοι : Δια την κίνησιν μηχανών εσωτερικής καύσεως (Ντήζελ, Σούπερντήζελ, Σεμιντήζελ), δια την κίνησιν μηχανών εξωτερικής καύσεως παντός τύπου, δια φωτισμόν δι'οικιακήν χρήσιν (αντικαθιστόν τα μέχρι τούδε γνωστά εν χρήσει καύσιμα), δια την θέρμανσιν λεβήτων παραγωγής ατμού._

==========================================
1954, Λιτόχωρο Πιερίας.
Ο Γεώργιος Γκιόλβας έχει μετατρέψει το καρμπιρατέρ και έχει τοποθετήσει το φιαλίδιο με το αέριο στον κινητήρα, πού επιτρέπει στο τζιπ να κινηθεί με αυτονομία καυσίμου για 10.000 χιλιόμετρα περίπου!
Πλήθος κόσμου, νομαρχιακές και δημοτικές αρχές παρούσες κατά την επίδειξη.
- Στην φωτογραφία, η λήψη από φωτογράφο της Κατερίνης, κόσμος ικανοποιεί την περιέργειά του, για την κατασκευή αυτή του διάσημου εφευρέτη.
[Ανάρτηση του Παναγιώτη Παναγιωτίδη στο facebook]
*** Τι έγινε με την εφεύρεση αυτή και άλλες του Γκιόλβα;
Χαρακτηρίστηκε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα!!
===========================

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΩΡΑ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ ΑΥΤΗ Η ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥ ΓΚΙΟΛΒΑ, ΤΗΝ ΒΟΥΤΗΞΑΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥ" ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΛΥΣΑΝΕ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΕΓΙΝΑΝ Η ΝΟ.1 ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΧΩΡΑ (ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ KAI ΥΓΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΕΡΙΟΥ LNG ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΤΗΝ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΑΝΕ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΕΡΙΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΕΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΓΚΙΟΛΒΑΣ, ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΤΕΝΤΑ Ο ΓΚΙΟΛΒΑΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΠΑΤΕΝΤΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΑΛΧΗΜΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΠΑΤΕΝΤΕΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΑΠΛΑ ΒΑΣΙΖΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΛΑΤΕΣ ΠΑΛΙΟΤΕΡΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ....Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΑΥΘΟΝΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΠΡΟΚΟΠΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΙ ΟΤΑΝ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑΒΕΤΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥΣ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΚΙΟΛΒΑ...

Το δημοσιογραφικό χρονικό μιας εφεύρεσης

«Γκιόλβα-Γκαζ»

Θέματα:

Εισαγωγή

Μια μικρή διευκρίνιση

Το χρονικό ενασχόλησης μου με το «Γκιόλβα Γκαζ»

Η αρχή - 1953

Πρώτη επαφή με την δημοσιότητα - 1955

ΕΜΠΡΟΣ 14η Μαϊου 1955

ΕΜΠΡΟΣ 21η Μαϊου 1955

Το Γκιόλβα - γκαζ γίνεται ευρύτερα γνωστό - 1958

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 22η Ιουνίου 1958

ΕΜΠΡΟΣ 28η Ιουνίου 1958

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 29η Ιουνίου 1958

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της Αιγύπτου 6η Ιουλίου 1958

Δικαίωση, προβήματα και σιωπή - 1959

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 7η Αυγούστου 1959

Επίλογος

Εισαγωγή

Το χρονικό που θα διαβάσατε εδώ αφορά μια σχετικά άγνωστη για τους περισσότερους εφεύρεση του (εκλιπόντος) Γεώργιου Γκιόλβα. Η εφεύρεση αυτή ονομαζότανε «Γκιόλβα Γκαζ» και επρόκειτο για ένα αέριο που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αντί της βενζίνης σε κινητήρες εσωτερικής καύσης. Το αέριο αυτό προερχότανε από την κατάλληλη τροποποίηση ενός εν αφθονία στην χώρα μας ορυκτού το οποίο όμως δεν κατονομάζεται. (TO ΟΡΥΚΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΣ) Η πρώτη δημοσίευση της εφεύρεσης αυτής παρουσιάζεται στον τύπο το 1955 ενώ συμπληρωματικά δημοσιεύματα για αυτήν υπάρχουν το 1958 και 1959. Το χρονικό βασιζόμενο λοιπόν σε δημοσιογραφικά ρεπορτάζ τα οποία καλύπτουν τις σημαντικότερες εξελίξεις του «Γκιόλβα Γκαζ» δεν μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένο. Πράγματι υπάρχουν διάφορα χρονικά κενά (1956 - 1957) που δεν καλύπτονται δυστυχώς από τα ρεπορτάζ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στον βαθμό που μπορώ (αν αφαιρέσουμε τις Παρατηρήσεις) είναι συνοπτικό και βοηθά τον αναγνώστη ακολουθώντας την ροή της ειδησεογραφίας να σχηματίσει μια ο ίδιος μια άποψη για τα πράγματα. Ταυτόχρονα ελπίζω να είναι και αντικειμενικό, τούτο θεωρώ ότι είναι κάτι περισσότερο από μια ελπίδα αφού στηρίζεται σε απτά δημοσιογραφικά ρεπορτάζ (ορισμένες φορές από δυο εφημερίδες που καλύπτουν παράλληλα το γεγονός) συνεπώς λοιπόν από πηγές που ο καθένας μας μπορεί να εντοπίσει και να διασταυρώσει (αν το επιθυμεί). Ταυτόχρονα κάθε υποκειμενική άποψη - ερμηνεία των όποιων στοιχείων φρόντισα να τοποθετηθεί σε ανεξάρτητο παράρτημα (Παρατηρήσεις) στο τέλος κάθε άρθρου.

Μια μικρή διευκρίνιση

Θα ήθελα προτού συνεχίσετε την ανάγνωση του παρόντος άρθρου να έχετε υπόψη σας ότι τούτο αποτελεί προσπάθεια ιστορικού χρονογραφήματος το οποίο αφορά το «Γκιόλβα Γκαζ» και ότι άλλο μπορεί να έχει σχέση με αυτό. Συνεπώς δεν πρόκειται να επεκταθώ σε τυχόν άλλες ασχολίες του Γεώργιου Γκιόλβα, ούτε πρόκειται να αναλωθώ σε εικασίες περί διαφόρων θαυμαστών ισχυρισμών που αφορούν το πρόσωπο του ακόμα και αν οι ισχυρισμοί αυτοί προέρχονται από τον ίδιο. Προσωπικά ενδιαφέρομαι αυστηρά ιστορικά επί του θέματος οπότε κάθε αναφορά σε «θεωρίες συνομωσίας», μυστικές εταιρίες (Ομάδα Έψιλον, Ομάδα Κατράκη, θεωρίες περί της Αργεντινής κτλ) και άλλα παρόμοια εκλείπουν από το κείμενο καθώς δεν τεκμηριώνονται από τις διαθέσιμες πηγές και συνεπώς δεν έχουν θέση σε αυτή την μικρή, ταπεινή ιστοριογραφία.

Παρόλα αυτά δεν χαλάσω χατίρι ούτε στους αναγνώστες που αρέσκονται στα μυστήρια, οπότε θα αρκεστώ να σημειώσω ότι υπάρχουν κάποιες επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το «Γκιόλβα Γκαζ» από όσες παρουσιάζω εδώ και δρουν συμπληρωματικά και προσδίδουν αυξημένο κύρος στην προσπάθεια του αείμνηστου Γεώργιου Γκιόλβα για την ανάπτυξη της εφεύρεσης του. Τούτες όμως οι πληροφορίες ανήκουν σε άλλον ικανότατο ερευνητή οπότε είναι υποχρέωση μου να περιορισθώ μόνο στις πληροφορίες εκείνες που βρήκα ο ίδιος και ύστερα από συνεννόηση αντάλλαξα μαζί του. Στα πλαίσια του “fair play” λοιπόν επιτρέψτε μου να τις αποσιωπήσω, εκτός και αν αποφασίσει ο ίδιος κάποια στιγμή να τις παρουσιάσει (πράγμα το οποίο του εύχομαι ολόψυχα). (ΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟ ΠΑΖΛ)

Το χρονικό ενασχόλησης μου με το “Γκιόλβα – γκαζ”

Πριν από μερικούς μήνες είχα αναρτήσει σε ένα θέμα του γνωστού forum Esoterica, μια πρωτότυπη είδηση σχετικά με μια άγνωστη ή τέλος πάντων όχι τόσο δημοφιλή εφεύρεση του Γεώργιου Γκιόλβα. Η εφεύρεση αυτή ονομάσθηκε από τον δημιουργού της «Γκιόλβα Γκαζ» και υποσχότανε την αντικατάσταση της βενζίνης από ένα νέο αεριούχο καύσιμο το οποίο προερχότανε από την ειδική χημική επεξεργασία ενός κοινότατου ορυκτού το οποίο αφθονεί στην χώρα μας. Το νέο καύσιμο προϋπέθετε ορισμένες τροποποιήσεις στους κινητήρες εσωτερικής καύσης (οι οποίοι λειτουργούν με βενζίνη) και σύμφωνα με τον εφευρέτη του επρόκειτο να είναι θεαματικά φθηνότερο από την βενζίνη. Το «Γκιόλβα Γκάζ» κέντρισε το ενδιαφέρον μου και η έρευνα στα ψηφιακά αρχεία των Εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης (e-fimeris) συνεχίστηκε οδηγώντας στις ακόλουθες πληροφορίες.

Η αρχή - 1953

Το πότε ξεκίνησε ο Γκιόλβας τις έρευνες για το νέο καύσιμο δεν είναι άμεσα γνωστό, με βάση όμως ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύθηκε την 6η Ιουλίου του 1958 στην 6η σελίδα της εφημερίδας «Ταχυδρόμος της Αιγύπτου» (εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αίγυπτο) μαθαίνουμε ότι «προ πενταετίας περίπου είχε πέσει στα χέρια του [Γκιόλβα] ένα γαλλικό επιστημονικό σύγγραμμα του περασμένου αιώνος [(19ου) το οποίο] «διαπραγματευόταν την πρωτότυπη επεξεργασία ενός κοινότατου ορυκτού -του οποίου την ονομασία δεν ανέφερε ο κ. Γκίολβας για λόγους ευνόητους- και μελετούσε την ιδιότητα του τελικού αποτελέσματος του.». Καθώς η συνέντευξη συνεχίζεται μαθαίνουμε πως «Κατά το 1955 μπόρεσε να πετύχει κάτι» ώστε ύστερα να φτάσει στην τελική μορφή του αερίου. Καθώς «το γαλλικό επιστημονικό σύγγραμμα» έρχεται στα χέρια του προ 5ετίας (το 1953 δηλαδή) τούτο σημαίνει ότι οι προσωπικοί του πειραματισμοί διάρκεσαν περίπου μια διετία πριν επιτύχει αυτό το «κάτι» που εντός εισαγωγικών αναφέρει στην συνέντευξη που έδωσε ώστε αργότερα να αποπερατωθεί σε Γκιόλβα-GAS (Γκαζ). Συνεπώς το έναυσμα για την ενασχόληση του εφευρέτη με το «Γκιόλβα-GAS», αν το άρθρο ευσταθεί, τοποθετείται σε κάποιον μήνα του 1953.

Πρώτη επαφή με την δημοσιότητα - 1955

Από το 1955 και μετά, δυο χρόνια δηλαδή ύστερα από την στιγμή που «το γαλλικό σύγγραμμα» έφτασε στα χέρια του Γκιόλβα, αυτό το «κάτι» που πέτυχε είναι αρκετό ώστε να του επιτρέπει την επίδειξη της εφεύρεσης του σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος αρχίζοντας από την Μακεδονία από όπου καταγότανε.

Επιστροφή

14η - Μαΐου - 1955

Το πρώτο δημοσίευμα λοιπόν, που αφορά το «Γκιολβα-γκας» προέρχεται από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» στο φύλλο της 14η Μαΐου του 1955 (σελίδα 16η) όπου μας ενημερώνει με ένα μικρό άρθρο για το πως «Δύο μηχανικοί κατεσκεύασαν εις Κατερίνην μίαν συσκευήν αντικαθιστώσαν το καρμπιρατέρ». Σύμφωνα με το άρθρο, «οι Γεώργιος Γκιόλβας (μηχανικός αυτοκινήτων) με τα του συνεργάτου του Σ. Ευκαρπίδου» παρουσιάσθηκαν στον νομάρχη Περρίας κ. Μπάλλαν αναφέροντας του την εφεύρεση τους, η οποία «αντικαθιστά την αποθήκην βενζίνης (καρμπιρατέρ) των μηχανών εσωτερικής καύσεως». Το μέγεθος της συσκευής προσδιορίζεται από το ρεπορτάζ στα 30 ως 35 εκατοστά, κυλινδρικού σχήματος, και μοιάζει με σιδηροδρομικό φανάρι (φανός). Οι δυο εφευρέτες (σύμφωνα με την εφημερίδα) έφυγαν αργά το απόγευμα για Αθήνα, με αυτοκίνητο τύπου τζιπ στο οποίο είχε προσαρμοστεί η συσκευή προκειμένου να κατοχυρώσουν την ευρεσιτεχνία τους στο υπουργείο Βιομηχανίας.

Παρατηρήσεις

• Το άρθρο κάνει λόγο στον τίτλο του για δυο μηχανικούς οι οποίοι (από κοινού με βάση τον τίτλο) κατασκεύασαν συσκευή που αντικαθιστά το καρμπιρατέρ. Η από κοινού ανάπτυξη της συσκευής τόσο από τον Γκιόλβα όσο και από τον Ευκαρπίδη είναι διάχυτη σε όλο το ρεπορτάζ.

• Ο Γκιόλβας χαρακτηρίζεται απλά ως «μηχανικός αυτοκινήτων», ο χαρακτηρισμός αυτός αντιδιαστέλλεται με εκείνον του «μηχανολόγου» που του αποδίδεται από το ρεπορτάζ της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ την 29η Ιουνίου 1958 το οποίο θεωρώ επιτυχέστερο.

• Η ειδικότητα του Σ. Ευκαρπίδου (ή Σωκράτης Ευκαρπίδης όπως μαθαίνουμε στο αμέσως επόμενο ρεπορτάζ) δεν αναφέρεται. Ο δημοσιογράφος περιορίζεται να τον χαρακτηρίζει «[..]συνεργάτου[..]» και «[..]εφευρέται[..]».

• Γίνεται λόγος για κατοχύρωση της εφεύρεσης στο υπουργείο Βιομηχανίας. Και εδώ το ρεπορτάζ χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό αποδίδοντας την εφεύρεση από κοινού μεταξύ των δυο ανδρών, λέγοντας «[..]κατηυθύνθησαν [<-τυπογραφικό σφάλμα;] προς Αθήνας προκειμένου να την κατοχυρώσουν καταθέτοντες την ευρεσιτεχνιάν των εις το υπουργείον Βιομηχανείας».

• Η συσκευή σύμφωνα με το ρεπορτάζ αντικαθιστά το καρμπιρατέρ, το σχήμα της είναι κυλινδρικό και οι διαστάσεις της 30 με 35 εκατοστά. Η συσκευή είναι ήδη σε λειτουργία καθώς κινεί το αυτοκίνητο των δυο ανδρών. Δεν δίδονται περαιτέρω πληροφορίες.

• Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το άρθρο δεν κάνει καμία αναφορά στο καύσιμο που χρησιμοποιεί η συσκευή αρκούμενο στην αναφορά ότι αυτή «αντικαθιστά την αποθήκη βενζίνης».

• Καθώς γνωρίζουμε από μελλοντικά άρθρα πως η εφεύρεση «Γκιόλβα Γκαζ» αποτελείται από 2 κομβικά σημεία, δηλαδή την τροποποίηση της μηχανής και φυσικά από το ειδικό αέριο, νομίζω ότι το παρόν άρθρο περιγράφει περιεκτικά το πρώτο σημείο δηλαδή την μετατροπή που χρειάζεται η μηχανή για να κινηθεί με αέριο. Μετέπειτα ρεπορτάζ στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο δεύτερο σημείο, δηλαδή στις ιδιότητες του αερίου. Κάποιες περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τις τροποποιήσεις των κινητήρων για την χρήση του «Γκιόλβα Γκαζ» δίδονται στο άρθρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ την 29η Ιουνίου 1958.

21η - Μαΐου - 1955

Μερικές (7) μέρες μετά, η εφημερίδα επανέρχεται στο θέμα με μια πολύ μικρή δημοσίευση την 21η Μαΐου (1955) όπου ενημερωνόμαστε πως «αφίχθησαν εις την Θεσσαλονίκην εκ Κατερίνης οι Γεώργ. Γκιόλβας και Σωκρ. Ευκαρπίδης». Οι δυο άνδρες ισχυρίζονται ότι με μια μικρή τροποποίηση της μηχανής η βενζίνη θα πάψει να είναι απαραίτητη. Γίνεται ανεπίσημη επίδειξη της εφεύρεσης στην οδό της Γεωργικής Σχολής. Το άρθρο καταλήγει «Το τζίπ εκινήθηκε άνευ βενζίνης δια της χρησιμοποίησης φιάλης αερίου».

Παρατηρήσεις

• Όπως και στο προηγούμενο άρθρο η αποτίμηση της εφεύρεσης γίνεται από αμφότερους τους Γκιόλβα και Ευκαρπίδη.

• Το άρθρο αναφέρει πως το τζιπ κινήθηκε χρησιμοποιώντας φιάλη αερίου.

• Τελείται ανεπίσημη επίδειξη της εφεύρεσης στην οδό της Γεωργικής Σχολής (Θεσσαλονίκης).

Το Γκιόλβα - γκαζ γίνεται ευρύτερα γνωστό - 1958

Το 1958 από άποψη δημοσιότητας είναι η καλύτερη χρονιά για το «Γκιόλβα - γκαζ». Η εφεύρεση (η οποία είναι ήδη γνωστή και έχει παρουσιασθεί στο κοινό από το 1955) επιδεικνύεται στην Αθήνα σε διάφορα σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής, επιστημονικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας. Οι προοπτικές του «Γκιόλβα - γκαζ» ενθουσιάζουν το κοινό, η επιστημονική κοινότητα δεσμεύεται για πόρισμα αξιολόγησης του και οι κόποι του εφευρέτη φαίνεται πως χαίρουν αναγνωρίσεως από τον τύπο.

22η - Ιουνίου - 1958

Η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σε δίστηλο άρθρο ανταποκριτή της στην Αθήνα (ημερομηνία ανταπόκρισης η 21η - Ιουνίου) μας ενημερώνει ότι «Την Δευτέρα το απόγευμα θα διεξαχθούν εις Νέαν Σμύρνην και προ του επί της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου 89 κτιρίου ενδιαφέροντα πειράματα εφαρμογής σπουδαίας ελληνικής εφευρέσεως». Το πείραμα σύμφωνα με το άρθρο περιλαμβάνει την παραγωγή αερίου και την διοχέτευση του σε αυτοκίνητο (με ειδικό κινητήρα) το οποίο ύστερα θα κινηθεί δίχως την χρήση βενζίνης. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας υπενθυμίζει ότι και κατά το παρελθόν ο εφευρέτης του αερίου Γεώργιος Γκιόλβας είχε παρουσιάσει ανάλογα πειράματα του «Γκιόλβα Γκαζ» στην Θεσσαλονίκη. Το πείραμα «θα λάβει χώρα ενώπιον δυο εκ των υπουργών, πιθανώς συγκοινωνιών και εμπορίου, καθηγητών του πανεπιστημίου Αθηνών, ανώτερων αξιωματικών του στρατού ξηράς, δημοσιογράφων και άλλων επισήμων». Σκοπός του πειράματος είναι να υπολογισθεί το κόστος του αερίου ανά κυβικό μέτρο και πόσα χιλιόμετρα θα επιτύχει να διανύσει το αυτοκίνητο με αυτό (απόδοσης). Το άρθρο κλείνει κάνοντας λόγο για «αναμενόμενο πόρισμα» το οποίο θα προωθήσει σημαντικά (όπως φαίνεται) την εφεύρεση, ενώ σημειώνει πως ο κ. Γκιόλβας είναι πεπεισμένος πως το αέριο του είναι φθηνότερο της βενζίνης «επί ίσου έργου».

Παρατηρήσεις

• Η επιδείξει στην Νέα Σμύρνη θα γινότανε την 23η Ιουνίου 1958 (ημέρα Δευτέρα), καθώς η ανταπόκριση έχει ημερομηνία 21η Ιουνίου (ημέρα Σάββατο), δημοσιευθείσα την επόμενη ημέρα, δηλαδή Κυριακή 22η Ιουνίου.

• Η διεύθυνση όπου θα δινότανε η επίδειξη συμπίπτει με το εργαστήριο - οικία του Γκιόλβα.

• Το κοινό καλύπτει την πολιτική, επιστημονική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας.

• Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γκιόλβας κάνει παρόμοια επίδειξη όπως μας υπενθυμίζει το άρθρο.

• Το «αναμενόμενο πόρισμα» προφανώς αφορούσε την εμπορική αξία της εφεύρεσης με βάση τα οικονομοτεχνικούς όρους (κόστος χρήσης, απόδοση αερίου, ενδεχομένως να συμπεριλάμβανε και το κόστος τροποποίηση του κινητήρα, την επεξεργασία ορυκτού - πρώτες ύλες κτλ).

28η - Ιουνίου - 1958

Από μονόστηλο άρθρο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» με ημερομηνία δημοσίευσης την 28 Ιουνίου του 1958 μαθαίνουμε πως το απόγευμα της 25ης Ιουλίου ο έλληνας «μηχανικός μηχανών εσωτερικής καύσεως» Γεώργιος Γκιόλβας κατάφερε να μετακινήσει ένα Ι.Χ. (Ιδιωτικής Χρήσης) αυτοκίνητό χρησιμοποιώντας ως καύσιμη ύλη όχι βενζίνη αλλά ένα «νέο αναφλέξιμο αέριο» το οποίο προέρχεται ως αποτέλεσμα χημικής διάσπασης κάποιου ορυκτού της Β. Ελλάδος. Το κόστος του νέου καυσίμου για έναν κινητήρα 28 ίππων και για απόσταση 30χλμ. κοστίζει κατά τα λεγόμενα του εφευρέτη μόλις μια (1) δραχμή (κατανάλωση 345γρμ. του νέου αερίου).

Το πείραμα παρακολούθησαν, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του εφευρέτη σύμφωνα με το άρθρο, «πολλοί ειδικοί-τεχνικοί».

Το άρθρο περιλαμβάνει και άλλες λεπτομέρειες, όπως τα ονόματα των πρώτων συνεργατών του Γκιόλβα, ενός Χημικού (του Ελευθερίου Μικρού) και ενός λοχαγού του πυροβολικού (Δημητρίου Μουστή) και την αινιγματική σημείωση του εφευρέτη πως «[..]η πρώτη προσπάθεια είχε στεφθεί υπό επιτυχίας, αλλά μόνον τώρα μπορώ να πω ότι παρήγαγα πραγματικό «Γκιόλβα γκαζ» στις ειδικές εργαστηριακές εγκαταστάσεις που έχω στην Νέα Σμύρνη (Μεγάλου Αλεξάνδρου 89).»

Παρατηρήσεις

• Το άρθρο αυτό καλύπτει την ίδια εκδήλωση που κάλυψε (πιο αναλυτικά) το άρθρο της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» 29η - Ιουνίου - 1958.

• Τα οικονομοτεχνικά αυτού του άρθρου διαφέρουν από εκείνα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καθώς αντί των 100χλμ. εδώ γίνεται λόγος για 30χλμ. με κόστος 1 δραχμής αντί των 1,40 δραχμών για τα 100χλμ. που αναφέρει η δεύτερη εφημερίδα. Ενώ ως μέτρο σύγκρισης αναφέρεται κινητήρας 28 ίππων. Η κατανάλωση με βάση το παρόν άρθρο ορίζεται στα 345γρμ. αερίου ενώ στο άρθρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στα 150 κυβικά.

• Το «Γκιολβά Γκαζ» αναφέρεται ως «αναφλέξιμο αέριο».

• Η αναφορά του άρθρου πως παρέστησαν «πολλοί ειδικοί-τεχνικοί» επιβεβαιώνεται και στο άρθρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (3 καθηγητές πανεπιστημίου, ένας τεχνικός ιδιωτικής εταιρίας και ένας ειδικός τεχνικός του υπουργείου).

• Το άρθρο σε αντίθεση με εκείνο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ αναφέρει τα ονόματα δυο από τους πρώτους συνεργάτες του Γκιόλβα. Κατά παράδοξο τρόπο δεν γίνεται καμία αναφορά στο Σωκράτη Ευκαρπίδη τον οποίο η ίδια εφημερίδα αναγόρευε ως συνεργάτη του «Γκιόλβα Γκαζ» σε σειρά άρθρων της το 1955 συμμετέχον μαζί του στις πρώτες επιδείξεις.

• Τέλος το άρθρο περιλαμβάνει μια αινιγματική αναφορά του εφευρέτη στην οποία λέει: «[..]η πρώτη προσπάθεια είχε στεφθεί υπό επιτυχίας, αλλά μόνον τώρα μπορώ να πω ότι παρήγαγα πραγματικό «Γκιόλβα γκαζ» στις ειδικές εργαστηριακές εγκαταστάσεις που έχω στην Νέα Σμύρνη (Μεγάλου Αλεξάνδρου 89).». Η πρώτη προσπάθεια σαφώς αφορά αυτό το «κάτι» που είχε καταφέρει να επιτύχει το 1955 ύστερα από 2 χρόνια ερευνών με την βοήθεια του Γαλλικού συγγράμματος (όπως αναφέρει το άρθρο του «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ της Αιγύπτου» της 6ης - Ιουλίου 1958 , όπως είπα (σεε προγενέστερη Παρατήρηση) θεωρώ ότι επρόκειτο για κάποια πρώιμη μορφή του «Γκιόλβα Γκαζ», η έκφραση όμως «[..]μόνον τώρα μπορώ να πω ότι παρήγαγα πραγματικό «Γκιόλβα γκαζ[..]» και ειδικά η λέξη «πραγματικό» μένει ανοιχτής ερμηνείας.

29η - Ιουνίου - 1958

Η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σε δίστηλο άρθρο ανταποκριτή της στην Αθήνα (ημερομηνία ανταπόκρισης η 28η - Ιουνίου) επανέρχεται στο «Γκιόλβα Γκαζ» με τον διθυραμβικό τίτλο «Ο ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΑΠΕΚΛΗΘΗ “ΝΕΟΣ ΝΤΙΖΕΛ”». Σύμφωνα με το άρθρο η επίδειξη του «Γκιόλβα Γκαζ» από τον εφευρέτη του, τον μηχανολόγο κ. Γεώργιο Γκιόλβα, διεξήχθη την περασμένη Τετάρτη στην Νέα Σμύρνη περιλαμβάνουσα την «πειραματική εφαρμογή του νέου καυσίμου και της ωθητικής αυτού δυνάμεως ενώπιον επιστημόνων». Οι θεατές του πειράματος σύμφωνα με την ανταπόκριση ήσαν οι καθηγητές «του πολυτεχνείου Αθηνών κ. κ. Γαληνός της χημείας, Ασκητόπουλος της μηχανολογικής σχολής του πολυτεχνείου και Τσιπούρης της αυτής σχολής». Από την στρατιωτική ηγεσία παρευρέθηκε ο στρατηγός κ. Κουρκουλάκος. Επίσης παρευρέθηκε ο μεγαλοβιομήχανος κ. Κατσάμπας (της Πειραϊκής Πατραϊκής) με τον εξ’ αγχιστείας συγγενή του κ. Θεόδωρο Στράτο έχοντας μαζί τους έναν δικό τους τεχνικό. Τέλος παρευρέθηκε και ειδικός μηχανολόγος επιφορτισμένος από τον υπουργό κ. Μάρτη για την υποβολή έκθεσης αφορούσα την επιδείξει - πείραμα του «Γκιόλβα Γκαζ». Το πείραμα σύμφωνα με το άρθρο διεξήχθη ως εξής: Ο εφευρέτης παρουσία του κοινού έλαβε μια φιάλη με το αεριούχο καύσιμο και αφού επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπάρχει σταγόνα βενζίνης ή οποιοδήποτε άλλο υγρό στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, το γέμισε με «Γκιόλβα Γκαζ». Ύστερα ζήτησε να τον ακολουθήσουν, όσοι ήθελαν από τους παρευρισκομένους, σε μια μεγάλη βόλτα με το αυτοκίνητο, με τον ίδιο στην θέση του οδηγού. Ο ανταποκριτής τονίζει πως η μηχανή του αυτοκινήτου ήταν τροποποιημένη ώστε να δέχεται το αέριο, το οποίο μεταφερότανε σε αυτή από πολύπλοκες σωληνώσεις ώστε τελικά να κινηθούν οι πίσω τροχοί του αυτοκινήτου. Το τροποποιημένο όχημα διένυσε συνολικά απόσταση 100χλμ. έχοντας καταναλώσει «150 κυβικά εκατοστόμετρα» αερίου «αξίας δραχμών 1,40 εβεβαίωσε ο κ. Γκιόλβας, ενώ βενζίνη δια το αυτό έργον απαιτείται τοιαύτη δραχμών 100!». Και το άρθρο συνεχίζει λέγοντας ότι «Η ανακοίνωσης της παρατηρήσεως άφηκε κατάπληκτους και σκεπτικούς τους παρισταμένους, εις των οποίων απεκάλεσε τον κ. Γκιόλβα “νέον Έλληνα Ντήζελ”. Ο στρατηγός κ. Κουρκουλάκης παρετήρησεν ότι η εφεύρεσις όχι μόνον τιμά την Ελλάδα, αλλά παρουσιάζει παγκόσμιον ενδιαφέρον. Κατάπληξιν επίσης προϋκάλεσε και η ωθητική δύναμις του “γκιολβαγκαζ” ηκούσθησαν δε και κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι πρόκειται περί νέου καυσίμου δυνάμενον να χρησιμοποιηθή και εις εκτόξευσιν πυραύλων». Το κείμενο ολοκληρώνεται με την παρατήρηση πως «Αναμένονται ήδη αι εκθέσεις των ειδικών.»

Παρατηρήσεις

• Η επίδειξη σύμφωνα με την ανταπόκριση έγινε την περασμένη Τετάρτη. Καθώς η ανταπόκριση δίδεται μια μέρα πριν (28η Ιουνίου - ημέρα Σάββατο) την δημοσίευση της (29η Ιουνίου - ημέρα Κυριακή) τούτο σημαίνει ότι η ημερομηνία της επίδειξης ήταν η 25η Ιουνίου 1958 (Τετάρτη) σε αντιδιαστολή με την προηγούμενη ανταπόκριση που τοποθετούσε την ημέρα της επίδειξης για την Δευτέρα 23η Ιουνίου. Οπότε έχουμε μετάθεση της επίδειξης από την 23η (Δευτέρα) τελικά στην 25η (Τετάρτη). Η ίδια εκδήλωση καλύπτεται (λιγότερο αναλυτικά) και από άρθρο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» 28ης - Ιουνίου 1958.

• Ο τόπος της επίδειξης και σε αυτή την ανταπόκριση παραμένει ο ίδιος, δηλαδή η Νέα Σμύρνη όπου βρισκότανε το εργαστήριο - οικία του Γκιόλβα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον σκοπό της.

• Τελικά στην επίδειξη δεν παρευρέθηκε κάποιος υπουργός ή στέλεχος της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, αντί αυτών παρουσιάσθηκε «ειδικός μηχανολόγος» επιφορτισμένος από τον υπουργό να αξιολογήσει την επίδειξη.

• Η συμμετοχή των πανεπιστημιακών ήταν αθρόα, με 3 εκπροσώπους, έναν Χημικό και δυο Μηχανολόγους όλοι από το πολυτεχνείο της Αθήνας.

• Ο βιομηχανικός κόσμος έδωσε και αυτός τον παρόν με την συμμετοχή των μεγαλομετόχων της Πειραϊκής Πατραϊκής. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια ότι είχαν μαζί τους και δικό τους τεχνικό, προφανώς για κατ’ ιδίαν αξιολόγηση του πειράματος. Σαφέστατα ενδιαφερόντουσαν είτε για την εμπορική προώθηση του είτε για την χρήση του στην βιομηχανία τους ώστε να αποσβεσθεί το κόστος καυσίμων των μηχανών τους (αν η εφεύρεση αποδεικνυότανε συμφέρουσα φυσικά).

• Η στρατιωτική ηγεσία, με τον στρατηγό του στρατού ξηράς έδωσε και αυτή το παρόν. Άλλωστε σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» μεταξύ των συνεργατών του Γκιόλβα υπήρξε και ένας λοχαγός του πυροβολικού (το άρθρο αυτό θα παρουσιασθεί στην συνέχεια αναλυτικά). Ο στρατηγός θεωρεί ότι η εφεύρεση μπορεί να έχει «παγκόσμιον ενδιαφέρον».

• Η ωθητική ικανότητα του αερίου δημιούργησε την ενθουσιώδη σκέψη ότι το νέο καύσιμο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο πυραύλων. Υποθέτω εδώ ότι πρόκειται για βαλλιστικούς πυραύλους (στρατιωτικής χρήσης) αν και δεν αποκλείω να υπήρχαν όνειρα χρήσης του και ως καύσιμη ύλη διαστημικών πυραύλων καθώς η διαστημική εποχή είχε ξεκινήσει έναν χρόνο πριν (1957) με την επιτυχή εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου Sputnik από την Ε.Σ.Σ.Δ.

• Η σχέση τιμής και απόδοσης (ώθησης) του «Γκιολβα γκαζ» σε σχέση με την βενζίνη φαίνεται διθυραμβική υπέρ του πρώτου καθώς είναι ισχυρότερο (ταχύτερο) και κοστίζει φθηνότερα της τελευταίας.

• Και αυτή η ανταπόκριση κάνει λόγο για την αναμονή των εκθέσεων των ειδικών, προφανώς των πανεπιστημιακών και του «ειδικού μηχανολόγου» του υπουργείου, για την περαιτέρω εκμετάλλευση της εφεύρεσης.

6η - Ιουλίου - 1958

Από δίστηλο άρθρο της εφημερίδας «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της Αιγύπτου» (εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αίγυπτο) μαθαίνουμε ότι «προ πενταετίας περίπου είχε πέσει στα χέρια του [Γκιόλβα] ένα γαλλικό επιστημονικό σύγγραμμα του περασμένου αιώνος [(19ου) το οποίο] «διαπραγματευόταν την πρωτότυπη επεξεργασία ενός κοινότατου ορυκτού -του οποίου την ονομασία δεν ανέφερε ο κ. Γκίολβας για λόγους ευνόητους- και μελετούσε την ιδιότητα του τελικού αποτελέσματος του.». Καθώς η συνέντευξη συνεχίζεται μαθαίνουμε πως «Κατά το 1955 μπόρεσε να πετύχει κάτι» ώστε ύστερα να φτάσει στην τελική μορφή του αερίου. Όπως σημειώνει ο εφευρέτης οι «[..]οι επιδείξεις του [Γκιόλβα - γκαζ] παρουσιάζουν τρία στάδια». Το άρθρο συνεχίζεται πληροφορώντας μας συνοπτικά για την παρασκευή του «Γκιόλβα Γκαζ» γράφοντας πως «παράγεται από ένα πολύ συνηθισμένο στερεό ορυκτό (ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΣ) που ευρίσκεται εν αφθονία στη φύση και είναι άνευ μεγάλης αξίας». Το ορυκτό αυτό «κατόπιν ειδικής απόσταξεως» γίνεται υγρό», ύστερα αφού βομβαρδιστεί με ορισμένη τάσι ηλεκτρόνιων» και «κατόπιν μικράς εργαστηριακής επεξεργασίας μεταπίπτει σε μίγμα αερίου». Τελικά το αέριο «διοχετεύεται σε μετάλλινες αμπούλες, όπως ακριβώς το οξυγόνο και τα άλλα διάφορα αέρια, που ευρίσκονται εις το εμπόριο». Προς το τέλος του άρθρου γίνονται ορισμένες αποτιμήσεις της ενεργειακής και οικονομικής απόδοσης της εφεύρεσης γράφοντας ότι «η ενέργεια των παρασκευασθέντων 150 γραμμαρίων αερίου, ισοδυναμεί με ενέργεια 10 κιλών βενζίνης.» και πως τα 600γρμ. αερίου στοιχίζουν 3,60δρχ. δίχως να υπολογίζουμε το κόστος της πρώτης ύλης, το οποίο όμως όπως σημειώνεται είναι μηδαμινό. Το δίστηλο ολοκληρώνεται με την πρόβλεψη πως το «Γκιολβα Γκαζ» θα αποτελέσει την καταστροφή των εταιριών πετρελαίου και πως αφού μελετηθούν περισσότερο οι ιδιότητες του θα μπορούσε να αποτελέσει καλύτερο καύσιμο για τους πυραύλους.

Παρατηρήσεις

• Η έναρξη ενασχόλησης του Γκιόλβα με την δημιουργία του «Γκιόλβα Γκαζ» τοποθετείται σύμφωνα με τα λεγόμενα του εφευρέτη «προ πενταετίας περίπου». Δεδομένου λοιπόν ότι η συνέντευξη δίδεται το 1958, μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή ασφάλεια ότι οι έρευνες πάνω στο «Γκιόλβα Γκαζ» ξεκίνησαν (περίπου) 1953.

• Έναυσμα για την ενασχόληση με το «Γκιόλβα Γκαζ» είναι ένα «γαλλικό επιστημονικό σύγγραμμα του περασμένου αιώνος», δηλαδή του 19ου (κάπου μεταξύ του 1801 - 1899) καθώς η συνέντευξη δόθηκε περίπου στο μέσον του 20ου αιώνα (1958). Το σύγγραμμα αυτό κατά τον εφευρέτη «διαπραγματευόταν την πρωτότυπη επεξεργασία ενός κοινότατου ορυκτού και μελετούσε την ιδιότητα του τελικού αποτελέσματος του». Η προσωπική γνώμη που σχημάτισα διαβάζοντας αυτή την περιγραφή είναι πως το σύγγραμμα μάλλον θα ομιλούσε περί των σταδίων μεταστοιχείωσης (ύλης) του κοινού αυτού ορυκτού από στερεό σε αέρια μορφή. Υποπτεύομαι μάλιστα την πιθανότητα το σύγγραμμα να είχε περισσότερο αλχημικές παρά επιστημονικές καταβολές. Σκοτεινό παραμένει επίσης «το πόσο μακριά πήγαιναν» οι οδηγίες που περιείχε το σύγγραμμα αυτό για αυτή την πρωτότυπη επεξεργασία του ορυκτού (άραγε τι το πρωτότυπο, δηλαδή το μη σύνηθες, δίδασκε; Και μέχρι που έφτανε η διδασκαλία αυτή της πρωτότυπης επεξεργασίας; .. μήπως ως την εξαέρωση του υλικού;) την οποία τελικά εκμεταλλεύτηκε ο Γκιόλβας οδηγούμενος στην δημιουργία του «Γκιόλβα Γκαζ». Άλλες λεπτομέρειες ή αναφορές περί αυτού του συγγράμματος δεν δίδονται σε άλλα άρθρα.

• Όταν ο Γκιόλβας αναφέρεται στο «κάτι» εννοεί πιθανόν κάποια πρώιμη μορφή του «Γκιόλβα Γκαζ» η οποία αρκούσε όμως για να ξεκινήσει επιδείξεις στην Μακεδονία από όπου καταγότανε (δες άρθρο «ΕΜΠΡΟΣ» 14 - Μαΐου 1955 και άρθρο «ΕΜΠΡΟΣ» 21 - Μαΐου 1955»).

• Σύμφωνα με το άρθρο, το 1955 ήταν η πρώτη χρονιά που ο Γκιόλβας μπόρεσε να πετύχει «κάτι» με την γνώση που έλαβε από το σύγγραμμα. Αν υποθέσουμε ότι το σύγγραμμα περιήλθε στην κατοχή του πράγματι το 1953 τότε η προσωπική εργασία του εφευρέτη σε αυτό, μέχρι να επιτύχει αυτό το «κάτι», είχε διάρκεια 2 ετών.

• Αινιγματική παραμένει επίσης η αναφορά ότι «[..]οι επιδείξεις του [Γκιόλβα - γκαζ] παρουσιάζουν τρία στάδια». Τα στάδια δεν περιγράφονται αναλυτικά στα άρθρα, σε γενικές γραμμές πάντως από όσα δημοσιεύονται σε αυτά φαίνεται ότι ο εφευρέτης Γκιόλβας ακολουθούσε κάποια συγκεκριμένα βήματα στις επιδείξεις του, αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για την σειρά τους. Καταρχήν λοιπόν, υποθέτω ότι παρουσιάζεται την συσκευή (φανός 30 - 35cm), ύστερα το φιαλίδιο με το αεριούχο καύσιμο, μετά το αυτοκίνητο (τζιπ) με τον τροποποιημένο κινητήρα (περίπλοκες σωληνώσεις - κίνηση στους πίσω τροχούς). Ύστερα έδειχνε στους θεατές του πειράματος ότι το ντεπόζιτο βενζίνης του αυτοκινήτου ήταν κενό και τελικά γέμιζε το όχημα με το νέο αεριούχο καύσιμο από το φιαλίδιο. Ύστερα έθετε το όχημα σε κίνηση και το οδηγούσε ενίοτε και με την συνοδεία κάποιων θεατών από το κοινό. Ύστερα αφού συμπλήρωνε κάμποσα χιλιόμετρα διαδρομής επέστρεφε το όχημα στο σημείο διεξαγωγής του πειράματος και προέβαινε σε παρατηρήσεις σχετικά με την ταχύτητα του οχήματος (ώθηση), την απόσταση που διανύθηκε και την κατανάλωση που πέτυχε προβαίνοντας σε κάποιες οικονομοτεχνικές παρατηρήσεις που αποδείκνυαν πως το νέο καύσιμο ήταν αποτελεσματικότερο και προπάντων φθηνότερο της βενζίνης.

• Το «ορυκτό» ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΣ (αλλά και η μέθοδος αεριοποίησης του) κατά πάγια τακτική του εφευρέτη δεν αναφέρεται σε κανένα δημοσίευμα, παραμένοντας προφανώς «εμπορικό μυστικό».

• Το άρθρο ολοκληρώνεται με την αναμενόμενη οικονομοτεχνική ανάλυση των προτερημάτων του «Γκιόλβα Γκαζ» σε σχέση με την βενζίνη.

Δικαίωση, προβλήματα και σιωπή - 1959

Το 1959 φαίνεται πως ήταν το έτος δικαίωσης των κόπων και των προσπαθειών του Γεώργιου Γκιόλβα και της εφεύρεση του, του «Γκιολβά Γκαζ» καθώς τα πειράματα του συνεχίζονται πια σε εργαστήριο που του παραχωρείται από το κράτος με σκοπό να τελειοποιήσει την εφεύρεση του αντιμετωπίζοντας κάποια προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε αυτή. Από εκεί και πέρα (προς το παρόν τουλάχιστον) η τύχη του «Γκιόλβα Γκαζ» αγνοείται.

7η - Αυγούστου - 1959

Από ερώτημα αναγνώστη ο οποίος ζητά από την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ πληροφορίες σχετικά με τον εφευρέτη του «Γκιολβά Γκαζ» πληροφορούμαστε ότι «[..]το επιδειχθέν μηχάνημα δεν εκινείτο δια καυσίμων αλλά δι’ αερίου εξαγομένου από ορυκτόν υπάρχον εν αφθονία εις την περιοχήν Κατερίνης.» Και η απάντηση προς τον αναγνώστη συνεχίζεται πληροφορώντας μας περαιτέρω πως «Ο εφευρέτης ασχολείται τώρα με πειραματισμούς δια την τελειοποίησην του μηχανήματος εις ειδικόν εργαστήριον το οποίο του παραχωρήθηκε υπό του κράτους, διότι παρουσιάσθηκαν διάφοροι ατέλειαι εις την εφαρμογήν του.»

Παρατηρήσεις

• Η απάντηση της εφημερίδας προς το αναγνώστη υποδεικνύει καταρχήν ότι το ορυκτό που χρησιμοποίησε ο Γκιόλβας βρίσκεται άφθονο στην περιοχή της Κατερίνης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το «Γκιολβά Γκαζ» κατασκευάστηκε στην περιοχή της Κατερίνης σύμφωνα με τα άρθρα της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» του έτους 1955.

• Η εφημερίδα ενημερώνει επίσης τον αναγνώστη πως ο Γκιόλβας εργάζεται πια σε ειδικό εργαστήριο που του παραχωρήθηκε από το κράτος. Τούτο σημαίνει ότι τα επιστημονικά πορίσματα και οι εκθέσεις των ειδικών που ανέφερε η εφημερίδα (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 29η - Ιουνίου - 1958) πως αναμένονταν για την εφεύρεση του Γκιόλβα το προηγούμενο έτος (1958) ήταν θετικά και τράβηξαν την προσοχή της πολιτείας ώστε να παραχωρηθεί στον εφευρέτη ειδική εργαστηριακή εγκατάσταση προς τελειοποίηση της εφεύρεσης του.

• Γίνεται λόγος για κάποιες ατέλειες που «παρουσιάσθηκαν στο μηχάνημα κατά την εφαρμογή του». Τι είδους ατέλειες ήταν αυτές και πόσο σοβαρές δεν διευκρινίζεται, το σίγουρο είναι ότι χρειαζόντουσαν ειδικές (κρατικές) εγκαταστάσεις για την αντιμετώπιση τους.

Επίλογος

Προς το παρόν το διαθέσιμο δημοσιογραφικό υλικό δεν φαίνεται να περιλαμβάνει κάποιες περαιτέρω πληροφορίες για το «Γκιολβά Γκαζ». Το 1970, έντεκα χρόνια (11) μετά σε άρθρο που αφορά μια άλλη εφεύρεση του Γεώργιου Γκιόλβα, η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ εξακολουθεί να μνημονεύει το «Γκιολβά Γκαζ» του οποίου όμως η τύχη ως τώρα τουλάχιστον αγνοείται. Λέω «ως τώρα» καθώς δεν αποκλείεται με την σταδιακή ψηφιοποίηση όλο και μεγαλύτερου αριθμού εφημερίδων, κάπου να υπάρχουν και άλλες πληροφορίες για την εφεύρεση αυτή, περιμένοντας υπομονετικά να ανακαλυφθούν από κάποιον ερευνητή...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΙΤΗΣ ΓΚΙΟΛΒΑ ΚΑΙ ΤΟ "ΑΕΡΙΟ ΤΟΥ ΓΚΙΟΛΒΑ" !!!

https://antinwo-hellas.blogspot.com/2022/05/blog-post_92.html

Ποιοι ωφελούνται από τον πόλεμο ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥ

https://antinwo-hellas.blogspot.com/2023/04/blog-post_1.html

Σχιστολιθικό πετρέλαιο: Μία ενεργειακή επανάσταση των ΗΠΑ;
https://tinyurl.com/2p8ym7rf

Η «επανάσταση του σχιστόλιθου» αλλάζει τα δεδομένα στον ενεργειακό χάρτη

https://newpost.gr/eidiseis/h-epanastash-toy-sxistolithoy-allazei-ta-dedomena-ston-energeiako-xarth/

ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΑΤΕΝΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΦΕΥΡΕΤΗ Γ. ΓΚΙΟΛΒΑ

https://antinwo-hellas.blogspot.com/2021/08/blog-post_43.html

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ ΕΦΕΥΡΕΤΗ ΓΚΙΟΛΒΑ

https://antinwo-hellas.blogspot.com/2023/03/blog-post_28.html