ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ, ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΑΡΧΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ "ΝΑΤΟ-USA-TRILATERAL-666" ΚΑΙ ΤΗΣ "ΚΙΝΑΣ-888" ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΗΣ (ΑΛΒΑΝΙΑ - ΣΚΟΠΙΑ - ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ - ΚΑΙ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΒΛ. ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΝΤΙΑΜΑΝΤΕ - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ - ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΤΟ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ) ΜΕ ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΝΤΑΧΟΘΕΝ, ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΨΗ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΕΚΤΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΥΣΤΡΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΝ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ" ΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ (ΚΑΡΑΤΖΑΦΥΡΕΡ+ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ+ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ+ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ+ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ+ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ+ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ+M.R.A./ΕΨΙΛΟΝ-666).
Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΥΠΤΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ "ΛΑ.Ο.Σ. - 666" ΚΑΙ Η ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ "ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ - 666" ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΙΚΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ, ΤΩΝ ΚΙΝΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ, ΑΡΑ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ ΕΠΙΤΗΘΕΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ, ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΑΝ.ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΕΝΑΡΙΟ. ΟΛΑ ΘΑ ΕΞΑΡΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ "ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ" ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ-ΑΦΟΠΛΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ (ΑΟΠΛΕΣ) ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥΡΚΙΑΣ+ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΗΣ.
Θα θέλαμε ως Defendia.gr και ως Πρόδρομος να σας ευχαριστήσω για την αγάπη και την εκτίμηση σας σε αυτή την σειρά που τρέχουμε τον τελευταίο μήνα, με πολύ κόπο και δυσκολία, ώστε τα όσα γράφουμε να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Τα σενάρια αυτά απαιτούν χρόνο, διάθεση και κόπο, και το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ ενθαρρυντικό βάση των μηνυμάτων που μας στέλνετε. Την ερχόμενη εβδομάδα θα έχουμε το Δ’ και τελευταίο μέρος της σειράς μας, όπου θα αναλύσουμε την Γαλλική παρέμβαση, και κατά πόσο μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Πριν διαβάσετε το Γ’ μέρος, δείτε τους κανόνες και τους όρους του σεναρίου στο Α’ Μέρος (
πατήστε ΕΔΩ) και για την πρώτη ημέρα των μαχών (D-Day) στο Β’ Μέρος (
πατήστε ΕΔΩ).
Air Defense Destroyer Forbin with French Air Force Rafales. French MoD picture
16 Ιουλίου 2023 (D+1)
Τουρκικός Σχεδιασμός: Μετά από μία ημέρα που θα μείνει στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος, έχουμε μπροστά μας μία μέρα που θα καθορίσει το μέλλον του Ελληνισμού. Η D+1 πρόκειται να είναι η πιο καθοριστική στην εξέλιξή της σύγκρουσης, καθώς το τουρκικό ναυτικό θα προσπαθήσει να μείνει στο Καστελόριζο κοντά και υπό την κάλυψη των τουρκικών F-16, να προστατεύσει τα νησιά, την ίδια ώρα που από μεριάς των Τούρκων επιτελών θα ζητηθεί η επίθεση κατά νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Λόγω των βαρύτατων απωλειών του τουρκικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο και της συγκέντρωσης δυνάμεων στον Ελλήσποντο από το Στόλο της Μαύρης Θάλασσας και τον Στόλο Αιγαίου, αποφασίζεται η επίθεση να γίνει σε ένα νησί του Βόρειου και ένα του Κεντρικού Αιγαίου, ώστε να μοιραστούν και οι ενισχύσεις που θα φτάσουν εκεί, με την Μυτιλήνη και την Χίο να γίνονται ο κύριος στόχος, καθώς σε περίπτωση κατάληψης τους, το μισό Αιγαίο θα ανήκει στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, Τούρκοι επιτελείς σκέφτονται την προοπτική μιας ξαφνικής επίθεσης στην Κύπρο, καθώς το ΠΝ είναι πολύ αδύναμο για να στείλει δυνάμεις δια θαλάσσης, και μόνο η ΠΑ μπορεί να προσφέρει αεροναυτική άρνηση περιοχής στο νησί, γι’ αυτό το λόγο οι Τουρκικές δυνάμεις στο νησί διατάχθηκαν να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για σύγκρουση με την Εθνική Φρουρά σε περίπτωση που χρειαστεί.
Τουρκος στρατιώτης των Ειδικών Δυνάμεων
Το τουρκικό σχέδιο πλέον θα βασιστεί σε μια έξοδο του τουρκικού στόλου (Μαύρης Θάλασσας και Αιγαίου, συνολικά) από τα στενά των Δαρδανελίων υπό την κάλυψη του σκότους και την υποστήριξη από Anka και Akinci, τα οποία θα παρέχουν στον τουρκικό στόλο τακτική εικόνα και situational awareness για τυχόν ελληνικά πλοία ή υποβρύχια στην περιοχή, ώστε ο τουρκικός στόλος (2 Barbaros, 1 Yavuz, 2 Gabya, 2 Ada και 1 Burak), με 4 υποβρύχια (2 Τ214 και 2 Τ209/1400) να καταφέρει να περικυκλώσει τα Ελληνικά νησιά και να αποτρέψει τυχόν ενίσχυση τους από την 1η Μεραρχία Πεζικού και να επιβάλει ναυτική κυριαρχία στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο. Το σχέδιο του Τουρκικού επιτελείου βασίζεται στο γεγονός ότι έπειτα από τον συνεχή βομβαρδισμό του νησιού, οι Ελληνικές δυνάμεις θα έχασαν το κουράγιο και την διάθεση τους να πολεμήσουν παραπάνω, κάτι το οποίο θεωρούμε ότι δεν θα ισχύσει, καθώς ο Ελληνικός στρατός στη Χίο και την Μυτιλήνη είναι καλά οχυρωμένος, ακόμα και σε καιρό ειρήνης, και μπορεί να αντιμετωπίσει τις 4 ταξιαρχίες ειδικών δυνάμεων, ειδικά από άποψη πυροβολικού μάχης, που είναι τοποθετημένο σε σημεία δύσβατα για τον εχθρό.
Η μάχη για αυτά τα δύο νησιά στην D+1, θα σημάνει την τελική έκβαση των επιχειρήσεων, με τους Τούρκους να κάνουν παραπλανητικές επιθέσεις σε Κύπρο και Έβρο. Μεγάλο πρόβλημα για την όλη επιχείρηση θα είναι για την Τουρκία, το γεγονός ότι τα περισσότερα αεροδρόμια της δυτικής Τουρκίας είναι κατεστραμμένα, ενώ η τουρκική πολεμική αεροπορία είναι επίσης σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς διαθέτει μόλις 100 περίπου ετοιμοπόλεμα F-16C μαζί με μία χούφτα F-4 και Su-25, για να αντιμετωπίσει περίπου 80 ελληνικά F-16M και 48 Ελληνικά και Γαλλικά Rafale, γεγονός που θα αναγκάσει την Τουρκία να τα παίξει όλα για όλα και να μεταφέρει την πυροβολαρχία των S-400 στο μέτωπο του Αιγαίου, στην περιοχή του επίθεση κατά της Χίου και της Μυτιλήνης, πριν προλάβουν και φτάσουν τα γαλλικά πλοία την D+2.
F-246 “Salihreis” σε άσκηση με τουρκικά πλοία
Ελληνικός Σχεδιασμός: Στο Ελληνικό στρατόπεδο τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα, το ΠΝ στην Αν. Μεσόγειο έχει υποστεί μεγάλες απώλειες και δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει αποστολή δυνάμεων στην Κύπρο, την ίδια ώρα η ΠΑ έχει εξουθενωθεί από τα συνεχή sorties και τις αερομαχίες με την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, ενώ τα αποθέματα σε Meteor, AMRAAM και SCALP-EG αρχίζουν και μειώνονται, παρά την βοήθεια σε υλικό Γάλλων και Αμερικανών. Το Ελληνικό σχέδιο επικεντρώνεται στον βομβαρδισμό του συμπλέγματος και την ταυτόχρονη διατήρηση της αεροπορικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, ώστε να μη δοθεί ευκαιρία στην Τουρκία να βγάλει τον στόλο της από τον Ελλήσποντο και να χτυπήσει τα Ελληνικά νησιά. Η 1η Μεραρχία ΠΖ θα είναι έτοιμη να αντεπιτεθεί σε μια απόβαση τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, καθώς μη έχοντας λάβει μέρος στις επιχειρήσεις της πρώτης μέρας, είναι σε θέση να συγκεντρώσει το σύνολο της μαχητικής δύναμης της και να είναι αρκετά ξεκούραστη για να αντεπιτεθεί. Οι επιτελείς συζήτησαν και το ενδεχόμενο επιθετικών επιχειρήσεων, όπως η επίθεση στη Ίμβρο με την στρατηγική εφεδρεία της ΑΣΔΕΝ, όμως ένα τέτοιο σενάριο θα απαιτούσε δέσμευση του συνόλου σχεδόν των μονάδων επιφανείας του ΠΝ στην περιοχή, και αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ παράλληλα θα τους στερούσε την στρατηγική τους εφεδρεία.
Hand Out photo dated Auguts 26, 2020 of the Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Winston S. Churchill (DDG 81), not pictured, executes a passing exercise with Turkish Navy frigates TCG Barbaros (FF 244) and Burgazada (F 513) in the Mediterranean Sea. Tension is simmering in the waters of the Eastern Mediterranean as Greece and Turkey, NATO allies but historic rivals, inch toward a possible military confrontation that could end up engulfing the region. Naval vessels from both countries made a show of force in the contested region of the Eastern Mediterranean this week as a race for gas and oil reserves adds a new point of friction to old disputes. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Louis Thompson Staats IV via ABACAPRESS.COM
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα διαθέτει στην περιοχή έναν αρκετά μεγάλο στόλο (1 ΜΕΚΟ, 1 φρεγάτα Μ, 1 Elli και 2 Kontenaer) για να μπλοκάρει τα Στενά και να αναγκάσει το τουρκικό Ναυτικό σε μία μάχη που δεν θα μπορεί να εκμεταλλευτεί τους αριθμούς του. Οι ΤΠΚ θα παίξουν καίριας σημασίας ρόλο για το ΠΝ και την αντιμετώπιση ενός τουρκικού incursion μέσα στο Βόρειο Αιγαίο, καθώς σε αντίθεση με το Καστελόριζο, σε αυτή τη σύγκρουση οι Ελληνικές ΤΠΚ θα έχουν την κάλυψη των νησιών και θα μπορούν να επιχειρήσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια, την ώρα που το ΠΝ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί και τα Ελληνικά υποβρύχια στην περιοχή με πρώτο τον «Ωκεανό» (209 με AIP), τον «Πόντο» και τον «Ποσειδώνα», συνολικά 3 υποβρύχια, τα οποία και θα πάρουν θέση για να χτυπήσουν πρώτα την τουρκική ναυτική δύναμη. Τέλος το ΠΝ θα διατηρήσει μερικά πλοία σε εφεδρεία για να μπορέσει να συνοδέψει τυχόν ενισχύσεις που μπορεί να χρειαστούν στα Ελληνικά νησιά από την ενδοχώρα.
Το ΠΒ θα συνεχίζει το μπαράζ ανταλλαγής πυρών με το τουρκικό πυροβολικό, με πολύ μικρότερη μαζικότητα αυτή τη φορά (ένεκα των βλημάτων που μειώνονται και για τις δύο πλευρές), και με στόχευση τακτικών στόχων, όπως μονάδων, αυξάνοντας τις απώλειες στρατιωτών και για τις δύο πλευρές. Την ίδια ώρα θέση απέναντι από τα Στενά θα πάρουν και οι δύο πυροβολαρχίες MM-40 Exocet που θα χτυπήσουν επίσης τον τουρκικό στόλο αν δοκιμάσει να βγει στο Αιγαίο, με τα Τουρκικά UAV να χτυπούν διαρκώς τις άμυνες των νησιών και να πλήττουν τις Ελληνικές μονάδες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα τους στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Παράλληλα, η Αεροπορία Στρατού της Ελλάδας, λόγω του ότι κράτησε αμυντική στάση την πρώτη μέρα, είναι σε θέση να πλήξει τις αποβατικές δυνάμεις της Τουρκίας, έχει λάβει από τις ΗΠΑ επιπλέον Hellfire II και SPIKE NLOS, οι οποίοι και θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στις τουρκικές δυνάμεις, τόσο από την ΑΣ, όσο και από τον ΣΞ.
Έλληνες στρατιώτες σε άσκηση
Προετοιμασία αποβάσεων: Όπως και στην D-Day, έτσι και στην D+1, το πρώτο όπλο που θα ξεκινήσει τις επιχειρήσεις, θα είναι τα UAV, τα οποία και θα αρχίσουν τους σφοδρούς βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις κατά των Ελληνικών θέσεων σε όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, ώστε να μπερδέψουν τις Ελληνικές δυνάμεις, κάτι που χάρη στην παρουσία των Ελληνικών UAV, αλλά και των γαλλικών δορυφόρων δεν επιτυγχάνεται, καθώς οι Τούρκοι συγκεντρώνουν συνολικά 4 Ταξιαρχίες Κομάντο (Komando Tugayı) για να χτυπήσουν την Μυτιλήνη (1η, 2η, 3η και 17η) και 1 Ταξιαρχία Πεζοναυτών με SAT (Su Altı Taarruz) και 2 Ταξιαρχίες Κομάντο (7η και 9η) που θα χτυπήσουν την Χίο, συνολικά και τα δύο νησιά θα δεχτούν επίθεση από περίπου 13.500 στρατιώτες, ένας τεράστιος αριθμός δυνάμεων ο οποίος γίνεται αντιληπτός από τις Ελληνικές δυνάμεις, παραταύτα οι προετοιμασίες συνεχίζονται, με το ΠΒ να βομβαρδίζει από την Χίο τις θέσεις των Τούρκων πεζοναυτών και στρατιωτών και τα αποβατικά σκάφη να ξεκινούν από τα παράλια μέσα στο χάος της νύχτας.
Τούρκοι κομάντο μπαίνουν σε S-70 Sikorski
Πρόδρομος των τουρκικών αποβάσεων θα είναι οι επιθέσεις της Τουρκικής αεροπορίας στα νησιά με SOM, SLAM-ER και Kuzgun, όπλα τα οποία θα χτυπήσουν οχυρωμένες θέσεις των Ελληνικών δυνάμεων (96η ΑΔΤΕ στη Χίο και 98η Μεραρχία στη Μυτιλήνη), καταστρέφοντας μέρος του οπλισμού τους, αλλά χάνοντας ταυτόχρονα αρκετά αεροσκάφη σε αερομαχίες με την ΠΑ. Το τουρκικό πυροβολικό θα ισοπεδώσει τα νησιά, προξενώντας βαρύτατες απώλειες στον πληθυσμό, πέρα από τους στρατιώτες, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία σε Έλληνες κομάντο (Γ’, Η’ ΜΑΚ, ΟΥΚ) να καταστρέψουν αρκετά Firtina στα παράλια της Τουρκίας, την ίδια ώρα που η 1η Μεραρχία λαμβάνει εντολή να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για να φύγει για το Ανατολικό Αιγαίο. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, γίνονται αντιληπτά πολλά ελικόπτερα από την Ελληνική μεριά, ενώ και τα αποβατικά σκάφη γίνονται αντιληπτά από τους Έλληνες βατραχανθρώπους, που ενημερώσουν το ΓΕΕΘΑ. Αμέσως έρχεται εντολή στην 1η Μεραρχία να κινηθεί, την ίδια ώρα όμως έρχονται και τα υπόλοιπα κακά μαντάτα: Ο Τουρκικός στόλος περνάει τα Στενά.
Ο Τουρκικός Στόλος περνάει τον Ελλήσποντο: Πριν ακόμα τα πρώτα τουρκικά αποβατικά ξεκινήσουν από τα παράλια και τα πρώτα ελικόπτερα βρεθούν στον αέρα, τα τουρκικά πλοία θα περάσουν τα στενά και υπό το σκοτάδι της νύχτας θα αρχίσουν να ανοίγονται στο βόρειο Αιγαίο. Στόχος τους είναι η δημιουργία φράγματος στις ελληνικές ενισχύσεις προς τη Χίο και την Μυτιλήνη, σε αυτή τους την αποστολή, έχουν σύμμαχο τα τουρκικά UAV, τα οποία και εντοπίζουν το Ελληνικό υποβρύχιο «Πωσειδώνας» και με την βοήθεια των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων το βυθίζουν, κάτι που όμως προδίδει τις κινήσεις του Τουρκικού στόλου στο ΓΕΕΘΑ, και έτσι κινητοποιείται ο στόλος που βρίσκεται στην περιοχή, ώστε να εξουδετερώσει την απειλή.
Το υποβρύχιο “Πόντος” θα πέσει ηρωικά για την νίκη
Την ίδια ώρα έρχεται εντολή στην Τανάγρα να ετοιμαστούν τα Ελληνικά και Γαλλικά Rafale για επιχείρηση ναυτικής κρούσης. Έτσι 8 Ελληνικά Rafale φορτώνονται με 2 AM-39 Exocet, 4 MICA IR και δύο δεξαμενές καυσίμων, και ετοιμάζονται να κυνηγήσουν τα τουρκικά πλοία, με συνοδεία 8 γαλλικών μαχητικών Rafale, που θα φέρουν με τη σειρά τους 4 Meteor, 2 MICA IR και 2 δεξαμενές καυσίμων, τα οποία θα κυνηγήσουν τα τουρκικά μαχητικά που θα βρίσκονται στην περιοχή. Λίγο πριν τις 12 το βράδυ μεταξύ D-Day και D+1, τα τουρκικά πλοία που περάσαν τα στενά δέχονται τορπίλες από το «Ωκεανός» και το «Πόντος», με το «Ωκεανός» να πετυχαίνει την Yavuz και το «Πόντος» να πετυχαίνει αντίστοιχα μία Barbaros και να τα βυθίζουν. Αμέσως τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα και UAV αρχίζουν να ρίχνουν buoy για να εντοπίσουν τα υποβρύχια, με το «Ωκεανός» να ξεφεύγει χάρη στην θυσία του «Πόντος», το οποίο και αφού ρίξει τις τορπίλες του, θα δεχτεί τουρκικές τορπίλες και θα βυθιστεί.
Μία ώρα αργότερα, ο πανικός που επέφερε το χτύπημα των Ελληνικών υποβρυχίων στο τουρκικό ναυτικό, δίνει την κατάλληλη ευκαιρία στα μαχητικά της Ελλάδας και της Γαλλίας να χτυπήσουν, μόνο που αυτή τη φορά η Τουρκική αεροπορία τους περιμένει, και έτσι αρχίζουν οι μεγαλύτερες αερομαχίες στη σύγχρονη ιστορία, πάνω από 50 τουρκικά F-16C/D, ενάντια σε 8 γαλλικά Rafale, 20 F-16V και 20 F-16M. Οι αερομαχίες είναι άγριες και τα τουρκικά F-16 και S-400 καταφέρουν να καταρρίψουν συνολικά 12 F-16 και 2 Rafale, με κόστος 26 τουρκικών μαχητικών. Μέσα σε όλη αυτή τη σύγκρουση, τα Ελληνικά Rafale καταφέρνουν να εξαπολύσουν τους Exocet από τα 60 χλμ. και καταφέρνουν να χτυπήσουν την τελευταία Barbaros και να λαβώσουν τις 2 Babya και να τις αναγκάσουν, μαζί και με τον υπόλοιπο τουρκικό στόλο σε υποχώρηση, καθώς οι Ada με την Burak δεν θα μπορούσαν να τα βάλουν με την Ελληνική ομάδα μάχης 4 φρεγατών.
Δείτε το Α’ Μέρος ΕΔΩ
Χάρη στην επιδρομή των Rafale κατά του τουρκικού στόλου, αλλά και της θυσίας του υποβρυχίου «Πόντος» που καθυστέρησε τις εχθρικές δυνάμεις, ο τουρκικός στόλος αποδεκατίστηκε πλήρως, ενώ και η τουρκική πολεμική αεροπορία είναι σε κακά χάλια πλέον, και είναι σχεδόν αδύνατο να καλύψει την επικείμενη αεροαπόβαση/απόβαση των τουρκικών δυνάμεων στη Μυτιλήνη και την Χίο. Γύρω στις 01:30 τα ξημερώματα, ο τουρκικός στόλος υπό την κάλυψη των Atmaca, αποχωρεί από το Αιγαίο και δίνετε εντολή στις ταξιαρχίες του τουρκικού στρατού να επιτεθούν κατά των νήσων, χωρίς ναυτική υποστήριξη, ένα ρίσκο που το τουρκικό Γενικό Επιτελείο πρέπει να πάρει, για να μη βρεθεί μπροστά σε μια ολοκληρωτική ήττα, και αντιμετωπίσει την οργή του τουρκικού λαού. Το ΠΝ φοβάται να πλησιάσει τις τουρκικές ακτές, έτσι η απόβαση των Τούρκων θα γίνει χωρίς να χτυπηθεί αρχικά έστω από το ΠΝ.
Οι Τούρκοι κομάντο και πεζοναύτες επιτίθονται στη Χίο: Περίπου στις 02:30 Τα πρώτα σκάφη των τούρκων πεζοναυτών εμφανίζονται απέναντι από την Χίο και κατευθύνονται στο βόρειο τμήμα του νησιού στην παραλία της Αμπέλου, της Γιόσωνα και του Νάγου, με στόχο την δημιουργία προγεφυρώματος για να καταλάβουν το λιμάνι του Μάρμαρου, που θα τους διασφαλίσει διαρκή ροή ενισχύσεων και ανεφοδιασμού, την ίδια ώρα η 7η ταξιαρχία των τούρκων κομάντο θα χτυπήσουν τα μοναστήρια του Αγίου Σταματίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Παντελεήμονα και της Αγίας Ειρήνης ώστε να βοηθήσουν τους πεζοναύτες να καταλάβουν το μικρό χωρίο, ενώ την ίδια ώρα η 9η ταξιαρχία θα χτυπήσει τις Οινούσσες, κάνοντας αεροαπόβαση στο Μοναστήρι των Οινουσσών και θα κινηθούν προς την πόλη των Οινουσσών για να καταλάβουν το λιμάνι της και να αποκτήσει η Τουρκική ΑΣ μια προκεχωρημένη βάση για τα ελικόπτερα της.
Τούρκοι πεζοναύτες
Απέναντι στην Τουρκική δύναμη, οι Ελληνικές δυνάμεις θα είναι αρχικά αρκετά πιο αδύναμες, καθώς οι Τούρκοι έχουν δεσμεύσει 25 T-129 ATAK και 30 AH-1 Cobra/Super Cobra. Απέναντι τους θα βρουν την 96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΑΔΤΕ), που θα έχει στην περιοχή της Βόρειας Χίου το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ) και την 96η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ), η οποία και θα δημιουργήσει αρκετές απώλειες στα τουρκικά S-70 και AS-332. Το 228 Μ/Κ ΤΕ είναι κουρασμένο έπειτα από αρκετές ημέρες βομβαρδισμού, αλλά προβάλει σθεναρή αντίσταση στην Άμπελο και στη Γιόσωνα, ενώ στην παραλία Νάγου αναγκάζεται σε υποχώρηση, χάρη στη συγκέντρωση πολλαπλών τουρκικών επιθετικών ελικοπτέρων, την ίδια ώρα ένας λόχος του 228 Μ/Κ ΤΕ δέχεται το βάρος της επίθεσης της τουρκικής 7ης ταξιαρχίας ειδικών δυνάμεων, η οποία και καταλαμβάνει τα μοναστήρια, διαπράττοντας άγριες βιαιότητες κατά των μοναχών και ιερέων. Την ίδια ώρα η τουρκική 9η ταξιαρχία κατεβαίνει με επιτυχία στις Οινούσσες όπου και καταλαμβάνει εύκολα το μοναστήρι, και αρχίζει τις προετοιμασίες για την επίθεση στο λιμάνι των Οινουσσών.
Χάρτης Χίου
Η 96η ΑΔΤΕ μαθαίνει τις εξελίξεις στο βορρά και είναι αποφασισμένη να αντιδράσει, στέλνει το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (297 Μ/Κ ΤΕ), την 96η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ) και το 147ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ) να χτυπήσουν τις αποβατικές δυνάμεις και να μην επιτρέψουν να φτάσουν οι Τούρκοι στο Μάρμαρο, ενώ ο Λόχος Αμέσου Επεμβάσεως (ΛΑΕ) φεύγει με φουσκωτά για τις Οινούσσες, ώστε να κρατήσει το λιμάνι.. Οι δυνάμεις της ΑΔΤΕ δέχονται καταιγισμό πυρών, όμως το 228 καταφέρνει βαριές απώλειες στους τούρκους πεζοναύτες και ζητά εσπευσμένα αεροπορική υποστήριξη, κάτι που σύντομα έρχεται στη μορφή των κατευθυνόμενων βομβών από πλευράς της Ελλάδας, γεγονός που εξαγριώνει τους Τούρκους, και αρχίζουν νέες άγριες αερομαχίες, στους αιθέρες. Στο ανατολικό τμήμα η 7η δείχνει να τα πηγαίνει καλύτερα, καθώς φτάνει μέχρι τον οικισμό του Αι-Γιάννη, όπου και δέχεται πυρά από την 96 ΕΑΡΜΕΘ που μόλις έχει φτάσει στο σημείο και από το 297 Μ/Κ ΤΕ που ενισχύεται από τον αποδεκατισμένο λόχο του 228 Μ/Κ ΤΕ.
Κάπως έτσι θα μοιάζει η απόβαση των Τούρκων πεζοναυτών και κομάντο
Η μάχη είναι σφοδρή και τα τουρκικά στρατεύματα καλούν τα ελικόπτερα τους για υποστήριξη, τα οποία ελικόπτερα βέβαια δέχονται τα πυρά του 96 ΜΕΘ και αναγκάζονται να αποχωρήσουν, αφήνοντας τους τούρκους κομάντο να αντιμετωπίσουν αυτή την ομάδα μάχης. Λίγο πριν τις 04:00 οι Τούρκοι πεζοναύτες καταφέρνουν να κάψουν την αντίσταση του 228 Μ/Κ ΤΕ, και προχωρούν και οι ίδιοι προς το Μάρμαρο, φτάνοντας μέχρι και την Παναγιά Ζώνη, εκεί έρχονται σε επαφή με τις εχθρικές μονάδες της 96 ΕΑΡΜΕΘ και του 96ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (96 ΤΜΧΕΘ) που έχει έρθει στην περιοχή. Η μάχη είναι σκληρή στο ύψωμα, και οδηγεί και τις δύο πλευρές σε βαριές απώλειες, με τους τούρκους να ηττούνται εν τέλη, χάρη στα πυρά του 96ου Τάγματος Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΤΕ), το οποίο πυροβολεί από πολύ κοντινές αποστάσεις τους στρατιώτες της τουρκικής ταξιαρχίας πεζοναυτών, και τους αναγκάζει σε υποχώρηση. Την ίδια ώρα ο ΛΑΕ και το 643ο Τάγμα Εθνοφυλακής (643 ΤΕ) έρχονται σε σύγκρουση με ολόκληρη την τουρκική 9η ταξιαρχία στις Οινούσσες και με την βοήθεια των κατοίκων, αλλά και της ΠΑ, καταφέρνουν να αποκρούσουν τις τουρκικές επιθέσεις και να κρατήσουν το λιμάνι, μέχρι που οι τουρκικές δυνάμεις ενέπλεξαν την SAT και οι Ελληνικές δυνάμεις έχασαν μέρος του λιμανιού από την ανατολική πλευρά.
Ελληνικά F-16, θα χτυπήσουν με κατευθυνόμενες βόμβες και πυρομαχικά οποιαδήποτε απόπειρα απόβασης σε Ελληνικό νησί
Η κατάσταση στη Χίο και την Μυτιλήνη είναι πραγματικά κρίσιμη, και το ΓΕΕΘΑ το ξέρει, η Ελληνική 32η Ταξιαρχία πεζοναυτών φτάνει κατά τις 05:00 στον Άγιο Γεώργιο της Χίου και αμέσως αρχίζει πορεία για να φτάσει στην παραλία Άμπελος, όπου η τουρκική ταξιαρχία πεζοναυτών είχε αρχικά αποβιβαστεί, με το που φτάσει η 32η θα ξεσπάσει αντεπίθεση κατά των τουρκικών θέσεων, μαζί με τα απομεινάρια του 228 Μ/Κ ΤΕ, μίας ίλης της 96 ΕΑΡΜΕΘ και του 96 ΤΜΧΕΘ, κατά των Τούρκων πεζοναυτών, με την υποστήριξη των M-109 του 147 και 96 ΤΕ, με τους τούρκους πεζοναύτες να αναγκάζονται σε υποχώρηση προς την εκκλησία του Ταξιάρχη και το λόφο του Σκίτωνα και την Βλυχάδα, για να μην εξουδετερωθούν πλήρως. Την ίδια ώρα η εξουθενωμένη πλέον 7η ταξιαρχία αναγκάζεται σε ανασύνταξη στα μοναστήρια και καταφέρνει να απωθήσει τις ελληνικές επιθέσεις, παρά το σφυροκόπημα του Ελληνικού ΠΒ. Κατά τις 06:30 θα πέσει μετά από σκληρές μάχες στα χέρια των τούρκων το νησί των Οινουσσών και θα εξουδετερωθεί πλήρως το 643 ΤΕ, με την ΛΑΕ να προλαβαίνει την τελευταία στιγμή να αποχωρήσει από το λιμάνι, εν μέσω εχθρικών πυρών. Το ξημέρωμα θα βρει τις δύο πλευρές με βαρύτατες απώλειες και με τους Τούρκους να μην έχουν πετύχει τους αρχικούς τους στόχους, κάτι που ήταν κρίσιμο για την επιτυχία της επίθεσης.
Στο υπόλοιπο της ημέρας θα υπάρξουν σκληρές μάχες με την ταξιαρχία πεζοναυτών, η οποία έχασε το 50% του ανθρώπινου δυναμικού της, ενώ η 7η δέχτηκε πολύ χαμηλότερης ισχύος αντεπιθέσεις, τέλος η 9η παρέμεινε στις Οινούσσες, καθώς οι μάχες στην Μυτιλήνη ήταν η πρώτη προτεραιότητα για τα τουρκικά ελικόπτερα τα οποία και είχα αποδεκατιστεί από τις συνεχείς επιχειρήσεις πάνω από εχθρικό έδαφος. Η D+1 ήταν πολύ δύσκολη μέρα για τις τουρκικές δυνάμεις στη Μυτιλήνη και η εξουθένωση τους αναγκάζει σε αμυντικό ρόλο για την υπόλοιπη μέρα, με μόνο την ταξιαρχία πεζοναυτών να δέχεται μεγάλη πίεση και να ζητάει κατά το μεσημέρι την διάσωση της από ελικόπτερα της τουρκικής αεροπορίας.
Απόβαση στη Μυτιλήνη: Η 1η, η 2η, η 3η Ταξιαρχία και η 17η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας λαμβάνουν εντολή στις 02:00 να επιτεθούν στο νησί της Μυτιλήνης, ταυτόχρονα με τις επιχειρήσεις στη Χίο. Τα πρώτα τουρκικά ελικόπτερα καταφέρνουν να φτάσουν στο νησί στις 02:20 και τα πρώτα στρατεύματα της 1ης να κατεβαίνουν στην παραλία Ξαμπέλια και να κινούνται προς τη Σκάλα Κυδωνιών που έχει οριστεί ως ο στρατηγικός στόχος των τούρκων κομάντο, την ίδια ώρα η 2η ταξιαρχία θα κάνει επίθεση στο αεροδρόμιο της Λέσβου που έχει καταστραφεί από τον βομβαρδισμό του τουρκικού πυροβολικού, σε μια προσπάθεια να αποσπάσει τις ελληνικές μονάδες του νησιού. Τέλος οι δύο εναπομείνασες ταξιαρχίες θα χρησιμοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο, λόγο αδυναμίας των τουρκικών ελικοπτέρων να μεταφέρουν το σύνολο των δυνάμεων και στα δύο νησιά. Στόχος των τουρκικών δυνάμεων είναι η δημιουργία προγεφυρωμάτων για τις υπόλοιπες ταξιαρχίες και η αποστολή ενισχύσεων και ανεφοδιασμού διά αέρος και θαλάσσης, κάτι πολύ δύσκολο, δεδομένου ότι η Τουρκική αεροπορία έχει βαρύτατες απώλειες.
Χάρτης Μυτιλήνης
Οι δυνάμεις της 1ης ταξιαρχίας αναπτύσσονται προς τη Σκάλα Νέων Κυδωνιών, όπου την ευθύνη στην περιοχή έχει το 221ο Τάγμα Εθνοφυλακής (221 ΤΕ), το οποίο δεν είχε την αναγκαία δύναμη ή μέσα και ηττάται στην προσπάθεια του να σταματήσει τους τούρκους κομάντο, και έτσι οι τούρκοι διασφαλίζουν ένα πρώτο λιμάνι ανεφοδιασμού για τις δυνάμεις τους. Την ίδια ώρα οι άντρες της 2ης Ταξιαρχίας υπέστησαν βαριές απώλειες, καθώς στο σημείο βρίσκονταν η 98η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΜΕΘ) και κατέρριψε πολλά ελικόπτερα με τούρκους στρατιώτες και το , ενώ το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (296 Μ/Κ ΤΕ) που βρίσκονταν στην Μυτιλήνη, χτύπησε τις δυνάμεις της 2ης με ότι είχε, συν την υποστήριξη των M-109 του 98ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ), γεγονός που περιόρισε την ανάπτυξη της ταξιαρχίας μέχρι τη Νεάπολη, την Αγία Παρασκευή και στα Αγρίλια Κρατήγου προς το νότο, με την κατάσταση να σταθεροποιείτε για τις ελληνικές δυνάμεις.
Τούρκοι κομάντο
Η 1η μετά τις Νέες Κυδωνιές αρχίζει κατά τις 04:00 να μπαίνει στη Μυστέγνα και να δημιουργεί μία περίμετρο γύρω από τις Κυδωνιές, και μόνο χάρη στην επέμβαση του 264ου Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (264 Μ/Κ ΤΕ) και 265ου Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (265 Μ/Κ ΤΕ) η προέλαση των τούρκων ανακόπτεται προσωρινά. Την ίδια ώρα η 3η και η 17η Ταξιαρχία ζητάει άδεια για να κάνει αεροαπόβαση στις Κυδωνιές για να επιτεθούν κατά της Μυτιλήνης, κάτι που το τουρκικό ΓΕΕΘΑ το επιτρέπει, απλά μία ταξιαρχία κάθε ώρα, οπότε η 3η θα βρίσκεται ως πλήρης σχηματισμός στις Κυδωνιές στις 05:00 το νωρίτερο, κάτι που δίνει χρόνο στις Ελληνικές δυνάμεις, και όπως και στη Χίο, στη Μυτιλήνη φτάνει από το Κιλκίς η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία και η 1η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών-Καταδρομών, η ελληνική 1η κατεβαίνει στη μονή του Αγίου Χαράλαμπου και ενώνεται με το 264 Μ/Κ ΤΕ, αλλά και με το 126ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (126 ΤΕ), ενώ η 71η στην εκκλησία του Αγίου Ευθυμίου, νότια της Μυστέγνα, όπου και ενώνονται με το 265 Μ/Κ ΤΕ και την 398η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (398 ΕΑΡΜΕΘ), και προετοιμάζουν επίθεση κατά των τουρκικών θέσεων για τις 05:30.
Άντρες της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας
Μόλις φτάνει στο σημείο η τουρκική 3η ταξιαρχία, κατά τις 05:15, οι Ελληνικές δυνάμεις είναι έτοιμες για αντεπίθεση, κάτι που το αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι και ξεκινούν την δική τους επίθεση. Τούρκοι και Έλληνες πολεμάνε σώμα με σώμα, με τις δύο πλευρές να ρίχνονται στη μάχη με τρομακτική ορμή, και τις δύο αεροπορίες στρατού να συγκρούονται επίσης, AH-64 Apache εναντίον T-129 ATAK, OH-58D Kiowa Warrior εναντίον AH-1 Cobra/Super Cobra, και οι δύο πολεμικές αεροπορίες να συγκρούονται σε τρομερές αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο. Μέσα σε όλο αυτό το χάος, η 17η τουρκική ταξιαρχία φτάνει στις 06:30 στο πεδίο της μάχης και βρίσκει τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές εξουθενωμένες και με εκατοντάδες πτώματα να κείτονται στο πεδίο της μάχης. Η 17η παίρνει αμυντικές θέσεις και έρχονται εφόδια και ενισχύσεις και στις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Επιχείρηση «Αχιλλέας»: Η Ελλάδα στην D+1 μάτωσε πολύ, και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, την ίδια στιγμή όμως και η Τουρκία μάτωσε πολύ, το θέμα είναι ότι οι Έλληνες ΟΥΚ είδαν την όλη σύγκρουση, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους, το τουρκικό πυροβολικό συνέχισε να σφυροκοπάει τα Ελληνικά νησιά, έτσι αποφάσισαν να θέσουν σε εφαρμογή την Επιχείρηση «Αχιλλέας», και να χτυπήσουν την Τουρκία στο ένα σύστημα που δεν μπορεί να χάσει: Το S-400. Η επιχείρηση θα γίνει σε συνεννόηση με τους Γάλλους Commando-Marine και οι ομάδες θα ψάξουν τα πιθανά σημεία του S-400 και να το εξουδετερώσουν, ουσιαστικά μια αποστολή αυτοκτονίας, την οποία όμως τα Ελληνικά ΟΥΚ αποδέχονται και ετοιμάζονται για να εντοπίσουν και ήτοι δυνατόν, να εξουδετερώσουν το σύστημα.
Ελληνικά ΟΥΚ
Η ΠΑ εντοπίζει το σύστημα και στέλνει σήμα στους Έλληνες ΟΥΚ, και περίπου στις 11:00 μια ομάδα ΟΥΚ και Commando-Marine είναι καθοδόν για την τοποθεσία που τους έδωσε η ΠΑ. Για ευκολία θα θεωρήσουμε ότι το σύστημα τοποθετήθηκε στο Alibeyli, ένα βουνό 100 χλμ. ανατολικά της Σμύρνης. Η ομάδα θα πρέπει να εξουδετερώσει το σύστημα που βρίσκεται υπό την φύλαξη των ειδικών μονάδων της εσωτερικής ασφαλείας SAT και δεδομένου του αποδεκατισμού της τουρκικής αεροπορίας, αποτελεί το πολυτιμότερο σύστημα της Τουρκίας αυτή τη στιγμή. Η ομάδα θα διανύσει με φουσκωτό από την Σάμο στην παραλία Özdere και θα προχωρήσουν προς την τουρκική ενδοχώρα σε πορεία 120 χλμ, αφού κλέψουν πρώτα αυτοκίνητα για να καλύψουν μέρος της διαδρομής.
Commando-Marine in Sahel (Photo Jean-Marc Tanguy)
Αφού φτάσουν στο σημείο στις 18:00, θα μεταμφιεστούν σε τούρκους στρατιώτες και θα διεισδύσουν στο βουνό, αφού εντοπιστεί το σύστημα, η ομάδα θα δώσει σήμα στην ΠΑ και η ΠΑ θα εκτοξεύσει μπαράζ SCALP-EG κατά του συστήματος, εξουδετερώνοντας το πλήρως χάρη στην συνδυαστική επιχείρηση των ΟΥΚ και Commando-Marine και την επικοινωνία που είχαν με την ΠΑ, χάρη σε συστήματα των γαλλικών μονάδων.
Αποτελέσματα D+1: Η πιο μεγάλη ημέρα (και νύχτα), της σύγκρουσης λαμβάνει τέλος και τα αποτελέσματα της σε απώλειες είναι πραγματικά τρομακτικά: 4.000 Έλληνες στρατιώτες νεκροί, αιχμάλωτοι και τραυματίες, με τις απώλειες σε πολίτες να φτάνουν τις 2.000 νεκρούς και τραυματίες. Από την τουρκική πλευρά μιλάμε για πάνω από 7.000 νεκρούς, αιχμαλώτους και τραυματίες, με 1.500 περίπου τούρκους πολίτες να χάνουν την ζωή τους χάρη σε ανταλλαγή βολών πυροβολικού. Στην αεροπορία η ΠΑ πλήρωσε βαρύ τίμημα χάνοντας 2 Rafale και 16 F-16M/V, η γαλλική αεροπορία έχασε επίσης 2 Rafale, ενώ η τουρκική αεροπορία έχασε συνολικά 32 F-16C. Στο Ναυτικό η Ελλάδα έχασε το υποβρύχιο «Ποσειδώνας» το «Πόντος» στα Δαρδανέλια, και το «Τρίτων» στο κεντρικό Αιγαίο από εντοπισμό τουρκικού UAV, 3 συνολικά υποβρύχια Τ-209/1200. Το τουρκικό ναυτικό όμως ήταν αυτό που συνετρίβη, χάνοντας τις δύο Barbaros και μία Yavuz, και έχοντας τις δύο Gabya βαριά χτυπημένες, το τουρκικό ναυτικό έχει μείνει με τα δύο Τ-214Τ, 2 Ada, 2 Gabya (μάχιμες) και 1 Barbaros, ενώ έχει ακόμα 2 Gabya με σοβαρές ζημιές.
Yavuz-class frigate F-241 “Tugutreis”
Η πρώτη ημέρα των μαχών υπήρξε σίγουρα η πιο πολύνεκρη σε θέμα πολιτών, όμως η D+1 έδειξε ότι ο σύγχρονος πόλεμος είναι σκληρός, αιματηρός και πολύ δύσκολο να κερδηθεί χωρίς αεροπορική και ναυτική υποστήριξη, η μάχη της Χίου και της Μυτιλήνης το αποδεικνύει αυτό, και μας δείχνει ότι στο Αιγαίο, το σημαντικό δεν είναι τόσο να έχεις άπειρες δυνάμεις, δηλαδή τακτικό πλεονέκτημα, αλλά στρατηγικό πλεονέκτημα με τα όπλα σου και την δυνατότητα να χτυπήσεις τον αντίπαλο μέσα στην ενδοχώρα του. Αυτό είναι το δόγμα της ΠΑ, αυτό πιστεύουν τα στελέχη της, και αυτό το σενάριο δείχνει ότι έχουν δίκιο. Μεγάλο αγκάθι για την Ελλάδα η έλλειψη αντί-UAV δικτύου αεράμυνας και η αδυναμία των μεγάλων μονάδων επιφανείας να χτυπηθούν με τις αντίστοιχες τουρκικές, κάτι που θα έκανε την ανακατάληψη του Καστελόριζου μία δύσκολη υπόθεση χωρίς την γαλλική αρμάδα που θα έρθει στο επόμενο μέρος και θα δούμε πόσο και αν θα αλλάξει την ισορροπία των δυνάμεων στην περιοχή.
MEKO 200 HN “Psara”
