ΟΛΟΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΟΝΟΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ (!!!) ΦΟΒΕΡΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ, ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ, ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΗΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΑΦΕΛΗ ΚΑΙ ΚΟΡΟΪΔΟ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕ Ο ΕΡΜΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΟΤΙ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΗΙΝΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ, ΤΑ "ΟΥΦΟ" ΑΠΟ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΚΑΙ ΣΕΙΡΙΟ... ΑΣ ΕΓΡΑΦΕ ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ" ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΕΓΟΥ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ... ΤΑ ΚΟΝΟΜΗΣΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥΘΕΝΑΔΕΣ (ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΔΩΝΙΣ, ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΟΥΛΑΤΟΣ, DAVID ICKE, ΚΛΠ) KAI O ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΗΝ ΨΑΘΑ, ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ...ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ...ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΠΙΑΝΕΤΑΙ...
Υπήρξε βασικός εκπρόσωπος του Αισθητισμού, υποστηρίζοντας ότι η τέχνη υπάρχει για την ομορφιά της και όχι για ηθικοπλαστικούς σκοπούς. Έγινε ευρέως γνωστός για τα θεατρικά του έργα, όπως
«Η σημασία του να είσαι σοβαρός», «Ένας ιδανικός σύζυγος» και «Η βεντάλια της λαίδης Ουίντερμιρ», καθώς και για το μοναδικό του μυθιστόρημα, «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ».
Η ζωή του σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και διώξεις εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του, η οποία τότε θεωρούνταν ποινικό αδίκημα. Το 1895 καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο ετών με καταναγκαστικά έργα. Η εμπειρία αυτή τον κατέβαλε σωματικά και ψυχικά και αποτυπώθηκε στο έργο «De Profundis».
Πέθανε φτωχός και εξόριστος στο Παρίσι, αλλά η φήμη του μεγάλωσε μετά τον θάνατό του. Ο Ουάιλντ έμεινε στην ιστορία όχι μόνο για το έργο του, αλλά και για τα οξυδερκή, ποιητικά αποφθέγματά του, όπως το περίφημο:
«Όλοι βρισκόμαστε στον υπόνομο, αλλά κάποιοι κοιτάμε τα αστέρια.»
Μια φράση που συνοψίζει τη φιλοσοφία και το πνεύμα του: την πίστη στην ομορφιά, τη φαντασία και την ελπίδα, ακόμα και μέσα στις πιο σκοτεινές συνθήκες.
