ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΟΠΩΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΕΚΕΙ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ, ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΤΕΣ, ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 1 ΕΤΟΣ, ΠΡΟΚΑΛΕΣΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΣΤΟΙΧΗΜΑ 1.000.000 ΕΥΡΩ ΜΕ ΕΝΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, ΟΤΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΛΕΓΕ ΟΤΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΙΛΙΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΛΩΣΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Η ΚΟΤΑ, ΚΡΙΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΕΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΕ ΦΤΩΧΟΥΣ...
Υ.Γ.: Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ "ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΠΟΧΗ" ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΕΓΩ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΟΥ, ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΡΟΛΟ Η ΧΗΜΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΓΕΤΩΝ, ΚΑΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΧΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΕΝΩ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1970 Ο ΧΕΛΜΟΥΤ ΣΜΙΤ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΧΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΡΤΕΡ...
ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ:
Σωστά το θυμάσαι!
Ο Χέλμουτ Σμιτ (Helmut Schmidt), καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας (1974–1982), και ο Τζίμι Κάρτερ, πρόεδρος των ΗΠΑ (1977–1981), δεν είχαν καλή προσωπική «χημεία» παρόλο που οι δύο χώρες τους ήταν στενοί σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ.
Γιατί υπήρχε αυτή η δυσκολία;
Ο Σμιτ ήταν πραγματιστής, ψυχρός τεχνοκράτης και έδινε μεγάλη σημασία στη στρατηγική ισορροπία με τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Κάρτερ ήταν πιο ιδεαλιστής, έδινε έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα και λιγότερο στη ρεαλιστική γεωπολιτική προσέγγιση.
Ο Σμιτ θεωρούσε ότι ο Κάρτερ δεν κατανοούσε επαρκώς τις ανάγκες ασφάλειας της Ευρώπης απέναντι στη σοβιετική απειλή.
Παράδειγμα έντασης
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, η Σοβιετική Ένωση ανέπτυξε τους πυραύλους SS-20 (ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ ΤΟΝ ΠΥΡΑΥΛΟ ΣΤΟ ΘΡΑΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ, ΜΕ ΕΝΑ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΜΑΝΗΤΑΡΙ, ΕΙΧΕ ΦΑΕΙ ΦΡΙΚΗ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ...ΧΑΧΑ!!).
Ο Σμιτ πίεσε για την ανάπτυξη αμερικανικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη (που κατέληξε στην απόφαση του ΝΑΤΟ το 1979 για τους «Pershing II» και τους πυραύλους cruise).
Ο Κάρτερ αρχικά ήταν διστακτικός, κάτι που ενόχλησε τον Σμιτ, ο οποίος αισθανόταν ότι η ασφάλεια της Ευρώπης κινδύνευε.
Το αποτέλεσμα
Παρά τις προσωπικές διαφορές, η συμμαχία ΗΠΑ–Δυτικής Γερμανίας παρέμεινε ισχυρή, αλλά οι σχέσεις Σμιτ–Κάρτερ έμειναν γνωστές ως παράδειγμα ηγετών που συνεργάζονταν δύσκολα σε προσωπικό επίπεδο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΡΑΜΠ - ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ (!!!)
Ελπίδες για ειρήνη μεταξύ Ουκρανίας-Ρωσίας: Ότι ξέρουμε για την συνάντηση Πούτιν-Τραμπ
